SATANİZM İN ŞEYTAN HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİ

[NAH3T-X]

SATANİZM İN ŞEYTAN HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİ
Günümüz Satanist anlayışını önemli ölçüde temsil eden LaVey, Şeytan konusundaki görüş ve düşüncelerini de şu şekilde açıklamıştır:"Şeytan ve onun işleri uzun bir zaman dilimi içinde pek çok şekil almıştır. Son zamanlara kadar Katoliklere göre Protestanlar; Protestanlara göre de Katolikler Şeytandı. Her ikisine göre de Yahudiler Şeytan'dı. Keza Doğuluya göre Batılı bir Şeytandı. Eski Batı'nın Amerikan yerleşimcilerine göre de Kırmızı Adam bir Şeytandı. İnsanın, başkalarını kötüleyerek kendisini yüceltme şeklindeki kötü alışkanlığı uygunsuz bir fenomen olmakla birlikte, açıkçası onun duygusal mutluluğu için yine de gereklidir. Bu davranış usulleri gücünü kaybetmiş olmasına rağmen, hakikatte herkese göre bir grup, kötünün somut örneğini temsil eder. Ancak, bir kimse, başka birisinin kendisini hatalı, kötü veya dünya işlerinde bir amaç için kullanılabilir olarak kabul ettiğini düşünse bile, böyle bir düşünce çabucak zihinden çıkarılıp atılır. 'Kötü adam' damgasını taşımayı çok az kimse ister.Fakat durun! Bizler tarihte, kötü adamın sürekli olarak kahramanlaştığı yegane dönemlerden birini yaşıyoruz. Kahraman karşıtlığı kültü, başkaldıran (âsi) ve kötülük edeni yüceltmiştir". Yine LaVey'e göre Satanizm'in Hıristiyan Kilisesi'nin tam bir icadı olduğunu reddetmek çok kolaydır. Satanizm'in prensiplerinin, Şeytan'ı icat eden mezhepçi propagandadan önce mevcut olmadığı söylenmiştir. Tarihi olarak "Şeytan" kelimesi Hıristiyanlıktan önce çok kötü bir anlama sahip olmamıştı. Şu halde LaVey'e ve ona tabi olanlara göre Şeytan, kırmızı bir kıyafete bürünmüş, boynuzları ve kuyruğu olan, kendi gerçek sevki tabiilerine uyan günahkar insanları dürtmek üzere elinde saman tırmığı tutan klişeleşmiş bir yaratık olmayıp insanların, içyüzünü kavramaya henüz yeni başladıkları karanlık güçlerdir. Aynı zamanda Şeytan, dünyevi işlerin işleyişinden sorumlu olan, fakat bilimin ve dinin herhangi bir izahını yapamadığı, tabiatta gizli karanlık güçten başka bir şey değildir. LaVey'in anladığı Şeytan, "İlerleme ruhu, medeniyetin gelişmesine ve insanlığın ilerlemesine katkıda bulunan tüm büyük hareketlerin telkin edicisidir. O, özgürlüğe götüren isyanın ruhu, özgürlüğe kavuşturan bütün sapıklıkların somut örneğidir".

Dolayısıyla pek çok Satanist, Şeytan'ı, çatal tırnakları, dikenli bir kuyruğu ve boynuzları olan antropomorfik bir varlık olarak kabul etmez. O sadece bir tabiat gücünü; hiçbir din bu gücü karanlıktan çıkaramadığı için o şekilde isimlendirilmiş olan karanlık gücü temsil eder. Bu güç için teknik terminoloji kullanmaya bilimin gücü yetmemiştir. O, bağlantı kurulamamış bir haznedir. Satanistler bu bilinmeyene "Şeytan" demeyi tercih etmişlerdir. Şeytan, bir tanrı, yarı tanrı, şahsi kurtarıcı veya ona ne denilirse denilsin, yeryüzündeki her dinin kurucuları tarafından sadece insanın yeryüzündeki güya kötü fiil ve davranışlarına nezaret etmesi amacı için icat edilmiştir.


Özetle söylemek gerekirse, Satanistler Şeytan'ın kendisinden ziyade, onun "başkaldırı, isyan ve meydan okuma" gibi bazı özelliklerini benimsemiş ve bu özelliklerinden dolayı Şeytan'ı kendilerine bir sembol olarak seçmişlerdir. Şu halde Şeytan bir sembol ve Şeytan'a tapınma da bir kılıftır. Bu kılıf içerisinde dine ve dinler tarafından ortaya konulmuş olan bütün kutsal değerlere karşı bir tavır alış, bir meydan okuyuş sezilmektedir. Şeytan'a tapınma adı altında icra edilen ve unsurları büyük çapta Hıristiyanlıktan alınmış bulunan inanç, âyin ve uygulamalara karşı takınılan hürmetsizlik de bunu göstermektedir.